Jasper Hagenaar (Tilburg, 1977) bouwt zijn schilderijen op met massa tegenover losheid. De met acryl opgezette kleuren, als ware het een aquarel, blijven licht doorschemeren in de grijzig getinte olieverflaag van het oppervlak.
Het is een avontuurlijke wereld die Hagenaar ons voorschotelt. Een wereld bevolkt door vliegtuigen, astronauten, roofvogels en palmbomen.
Het lijken de fantasieën van een jongen uit de jaren vijftig, begin zestig, doortrokken van een mannelijke heroïek en het geloof in vrijheid en vooruitgang. Hagenaar’s jongensjaren speelden zich echter af eind jaren ’80 begin ’90, lang voorbij Karl May en Neil Armstrong. Zijn generatie is opgegroeid met de stroom van indirecte beelden, via film, televisie en videoclips. Het grote aanbod van beelden, moet je zelf filteren en vervolgens toe-eigenen. Dat is de actieve component. De kadrering van zijn doeken doet recht aan de indirectheid van die ‘nabeelden’, aan het afgeleide van de werkelijkheid. Zo wordt het indirecte beeld van een arend een schilderij van een arend op een prent.
http://www.jasperhagenaar.nl/
Het lijken de fantasieën van een jongen uit de jaren vijftig, begin zestig, doortrokken van een mannelijke heroïek en het geloof in vrijheid en vooruitgang. Hagenaar’s jongensjaren speelden zich echter af eind jaren ’80 begin ’90, lang voorbij Karl May en Neil Armstrong. Zijn generatie is opgegroeid met de stroom van indirecte beelden, via film, televisie en videoclips. Het grote aanbod van beelden, moet je zelf filteren en vervolgens toe-eigenen. Dat is de actieve component. De kadrering van zijn doeken doet recht aan de indirectheid van die ‘nabeelden’, aan het afgeleide van de werkelijkheid. Zo wordt het indirecte beeld van een arend een schilderij van een arend op een prent.